Białe sari – noszą wdowy, którym po śmierci męża nie wypada już ubierać się kolorowo; biel zakłada się w Indiach między innymi na znak żałoby. Uczestnicy pogrzebów ubrani są zawsze na biało (jak Anjali, a potem rodzina Rahula w "Czasem słońce, czasem deszcz" czy rodzina głównego bohatera w "Devdasie"). Młoda wdowa w „Choker Bali”, grana przez Aishwarię Rai, przez cały film ubiera się na biało, a gdy przymierza kolorową bluzkę lub ozdoby przyjaciółki jest to dla niektórych gorszące.

Czarną plamkę na twarzy – maluje się lub nakłada komuś, kto jest szczególnie piękny. Dodanie maleńkiej „skazy” ma chronić przed złym spojrzeniem i przed zazdrością. Można taką plamkę zrobić ładnemu dziecku lub pięknie ubranej kobiecie. Devdas dotyka usmolonym palcem warg śpiącej Paro, która wcześniej żartowała na temat swojej nieskazitelnej, perfekcyjnej urody.

Dotykanie czyichś stóp – jest oznaką szacunku. Stopy są dla Hindusów najbardziej nieczystą częścią ciała, gdyż mają bezpośredni kontakt z ziemią i brudem. Dotknięcie ich oznacza: otaczam cię tak wielkim szacunkiem, budzisz we mnie tak wielki respekt, że gotów jestem nawet zdjąć pył z twoich stóp. Dotkniecie czoła po tak uniżonym geście również wyraż najwyższą cześć - głowa jest bowiem najczystszą częścią ciała. Matka w „Czasem słońce, czasem deszcz” powstrzymuje Anjali, gdy ta próbuje dotknąć jej stóp - okazuje jej w ten sposób swoje uczucie, przyjmuje do rodziny i wynagradza upokorzenie, którego żona jej syna przed chwilą doznała.

Dzwonienie dzwoneczkiem naokoło czyjejś głowy – odganianie nieszczęścia, złego spojrzenia. Anjali obdzwaniała w ten sposób Rahula w „Czasem słońce, czasem deszcz”.

Kiwanie kciukiem – dłoń zwinięta w pięść, a uniesiony ku górze kciuk kiwa się na boki: to żartobliwy gest używany, gdy chcemy powiedzieć: “co za wstyd” lub “oj, oj” – najczęściej, gdy komuś coś nie wyjdzie. Paro naśmiewała się w ten sposób z Devdasa (a on uroczo się nabzdyczał), gdy nie udawało mu się założyć jej bransoletki.

Pociąganie się za uszy – bohaterowie pociągają się za uszy (własne) głównie wtedy, gdy chcą za coś przeprosić; pokazać, że wiedzą, iż źle zrobili. W Major Ram trzymał się w ten sposób za uszy, gdy klęczał w korytarzu szkolnym, ukarany przez nauczyciela w „Jestem przy tobie”.

Podniesienie do góry małego palca – oznacza, że właśnie było się w toalecie lub potrzebuje się z niej skorzystać. Właśnie dlatego Simran z "DDLJ" jest taka zszokowana, gdy Raj zapytany po powrocie z kościoła, gdzie był, unosi do góry palec.

Posypywanie się kolorowym proszkiem – jeden z niezbędnych elementów zabawy w czasie święta Holi, obchodzonego w całych Indiach z okazji pożegnania zimy i smutków. W czasie Holi wita się nadchodzącą wiosnę, tańczy i śpiewa. Ubrani na biało świętujący posypują się różnokolorowymi proszkami. Bollywood bardzo często wykorzystuje kolorowe i radosne obchody Holi w swoich filmach (min. w: "Silsila", "Darr", "Mohabbatein").

Taca, na której pali się lampka – którą wykonuje się koliste ruchy przed przybywającym gościem lub przed posągiem bóstwa, jest formą oddania czci. Słodycze ułożone na tacy są poświęcane Bogu, jednak ofiarowuje się je gościom lub domownikom po odprawieniu modlitw jako jedzenie uświęcone. Motyw ten został wykorzystany wielokrotnie i przy różnych okazjach w „Czasem słońce, czasem deszcz”.

Zabarwiony na czerwono przedziałek – jest oznaką mężatki. Wdowy barwią tylko część przedziałka. Według legendy barwienie przedziałka związane jest z porwaniami narzeczonych w czasie ceremonii zaślubin. Narzeczony walczył o ukochaną, a gdy udało mu się zabić porywacza, naznaczał włosy przyszłej żony krwią zabitego. Motyw moczenia włosów kobiety we krwi wroga jest w kulturze indyjskiej bardzo stary – w „Mahabharacie” upokorzona przez Kaurawów Draupadi przysięga, że nie spocznie, póki nie umyje włosów krwią Duryodhany.

Złożenie rąk poprzez zetknięcie opuszków palców – zazwyczaj połączone z wypowiedzeniem „namaste” jest formą powitania, odpowiednikiem zachodniego podania ręki, jednak pełną szacunku wobec osoby, którą się wita.

Źródło: Słowniczek gestów i znaków z filmów bollywoodzkich

Bindi jest chyba najbardziej intrygującą z ozdób na ciele. Hindusi przywiązują wielką uwagę do tego ozdobnego znaku na czole pomiędzy łukami brwiowymi – kropki, która zaznacza najważniejszy punkt ciała od starożytnych czasów. Zwane także: 'tika', 'pottu', 'sindoor', 'tilak', 'tilakam' i 'kumkum', bindi jest zwykle małym lub dużym przykuwającym oko okrągłym znakiem narysowanym na czole.

Czym jest Czerwona Kropka?
W południowych Indiach, dziewczęta decydują o noszeniu bindi, podczas gdy w innych częściach kraju jest to przywilej kobiety zamężnej. Czerwona kropka na czole jest dobrze wróżącym znakiem małżeństwa, co gwarantuje status społeczny i jego świętości jako instytucji. Indyjska panna młoda wkracza do domostwa męża ozdobiona połyskującymi ozdobami, oślepiając czerwoną bindi na czole, wierzy się, że wprowadza powodzenie i gwarantuje to jej miejsce jako strażniczki domowego ogniska.

Gorąca kropka!
Obszar pomiędzy brwiami, szósta chakra znana także jako 'agna’, co znaczy 'panowanie', jest źródłem ukrytej mądrości. W centralnym punkcie, w którym wszystkie doświadczenia są zbierane. Według kultu tantrycznego, podczas medytacji ukryta energia ('kundalini') podnosi się od końca kręgosłupa ku głowie, ta 'agna' to prawdopodobne ujście potężnej energii. Czerwona 'kumkum' pomiędzy brwiami zachowuje energie w ciele i kontroluje różne poziomy koncentracji. Jest to także główny punkt powstania samego w sobie — symbolizujące pomyślność i powodzenie.

Jak nakładać
Tradycyjne bindi jest w kolorze czerwonym lub kasztanowym. Szczypta cynobrowego proszku umiejętnie nałożona przez wyuczony (czubek) palec tworzy doskonałą czerwoną kropkę. Kobiety niemające lekkich i szczupłych palców mają problem z doskonałym kołem. Używają małych okrągłych krążków lub monet z otworem jako pomocy. Najpierw nakładają lepką woskową pastę na pusty obszar w krążku, potem pokrywając to kumkumem lub cynobrem, po czym usuwa się krążek i zostaje piękne okrągłe bindi. Sandał, 'aguru', 'kasturi', 'kumkum' (zrobione z czerwonej karkumy) i 'sindoor' (wykonane z bieli cynkowej i farby) tworzą ta wyjątkową czerwoną kropkę. Szafran zmielony z kwiatem
'kusumba' również może wyczarować cuda!

Punkt Mody
Dzisiaj, z wciąż zmieniającą się modą, kobiety wypróbowują wszystkie rodzaje kształtów i wzorów. Jest to czasami pionowa kreska bądź owalny kształt, trójkątny czy mały artysytczny ('alpana') wykonany cieniutkim patyczkiem, posypany złotym i srebrnym proszkiem, przyozdobiony paciorkiem lub małym błyszczącym kamykiem. Wyjątkowość gotowych bindi wykonanych z filcu z klejem po jednej stronie, to nie tylko dowolna liczba kolorów, ale także kształtów i rozmiarów, jest także o wiele łatwiejsze w użyciu od typowego proszku. Dziś, bindi jest już bardziej modą, niż czymkolwiek innym, ogromne liczby młodych noszących bindi spotkać można także na zachodzie.

Kup Bindi
Nawet ci, którzy używają bindi tylko i wyłącznie jako ozdoby, często zauważają jej moc.

'Bindi' - słowo pochodzi z sanskrytu z ‘bindu' kropla czegoś i sugeruje trzecie oko osoby. W antycznych Indiach girlandy były ważnym elementem wieczornego stroju zarówno kobiet jak i mężczyzn, często połączone z ‘Visesakachhedya', tu.: malowaniem czoła bindi lub 'tilaka'. W tamtych czasach cienkie i młode liście były wycinane w różne kształty i przyklejane do czoła. Takie liściaste bindi miały swoje nazwy — 'Patrachhedya', 'Patralekha', 'Patrabhanga' lub 'Patramanjari'. Nie tylko na czole, ale także na policzkach, szyi, piersi dłoni czy innych częściach ciała, pasta sandałowa i inne naturalne ozdoby były używane do dekoracji.

Mity i Znaczenie
Cynober tradycyjnie używany na bindi nazywany jest 'sindura' lub 'sindoor', co znaczy ‘czerwony’ i reprezentuje Shakti (siłę). Symbolizuje także miłość – na czole ukochanej rozświetla jej twarz i zniewala kochanka. Jako dobry omen, 'sindoor' jest nakładane w świątyniach lub w trakcie świąt wraz, z karkumą (żółtą), co broni rozumu zwłaszcza w przybytkach dedykowanych Shakti, Lakshmi i Vishnu. 'Sindoor' i 'kumkum' mają specjalne znaczenie na specjalne okazje. Używanie 'kumkum' na czołach jest wspomniane w wielu starożytnych tekstach (Puranas), między innymi Lalitha Sahasranamam i Soundarya Lahhari.

Wielu ludzi łączy bindi z starożytnymi praktykami ofiarowywania krwi by ułagodzić bogów, ale nawet w starożytnym społeczeństwie Arjów pan młody robił znak 'tilak' na czole panny młodej jako symbol więzi małżeńskiej. Co znaczące kiedy kobieta ma to nieszczęście i zostaje wdową przestaje nosić bindi, także kiedy w rodzinie ktoś umiera, twarz kobiety bez bindi mówi, że rodzina jest w żałobie.

Źródło: Forum kinematografii indyjskiej